scènes uit de voorstelling

(telefoon gaat over)
Telefoniste:
Met de gemeente.
Jonge moeder:
Hallo, ehm, ik bel omdat ik eh… schulden heb.
Telefoniste:
Sorry, ik kan u niet goed verstaan.
Jonge moeder:
Ik eh… bel omdat ik schulden heb, en ik wil graag geholpen worden.
Telefoniste:
OK ik verbind u even door. Ogenblikje.
Telefoniste tegen collega’s:
Daar hebben we weer zo iemand. Dat die nog durven bellen, verschrikkelijk. Weten jullie dat wij dat allemaal moeten betalen als die in de schuld zitten? Maar echt, niet normaal.
Jonge moeder:
Mevrouw eh… de wachtmuziek staat niet aan.
Telefoniste:
Oh, sorry
(lijn wordt verbroken)

Presentator:
Mijn naam is Anne, en ik leef al vier jaar onder de armoedegrens. Ik probeer zo goed als het kan elke maand opnieuw de eindjes weer aan mekaar te knopen. Misschien kunt u op het eerste gezicht al zien wie van de drie ik ben? Misschien kunt u mij al ruiken? Was getekend Anne.

Vragensteller:
Ik heb een vraag voor alle drie de kandidaten. Zou u mij kunnen zeggen aan welk woord u als eerste denkt bij het horen van de volgende letter?

(gasten komen binnen met bosje bloemen)
Gasten:  Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria.
Man: Proficiat.
Vrouw: Oh, proficiat. Ik dacht als ze 30 wordt dan moeten we toch komen, dat is zo’n bijzondere leeftijd. Wat leuk zeg.
Jarige: Ja…
Vrouw: Je hebt wel eh… weinig in de hut staan.
Jarige: Ja eh… ik had ook geen bezoek verwacht. Ehm… wel vlaai.
Vrouw: Ja, wel vlaai, maar geen bank.
Jarige: Je eh… ja ik zal het dan maar gewoon zeggen, ik… ik zit in de schuldsanering.
Vrouw: Oh…
Jarige: Nou ja, stapje voor stapje kom ik er uit, en de volgende keer heb ik geen vlaai maar wel een bank he. (Lachen allemaal)
Vrouw tegen man: Och schat ik zie dat het al tien voor negen is, ik heb over vijf minuten al de afspraak bij de schoonheidsspecialiste. Ben ik helemaal vergeten.
Man: Haal je het wel om over vijf minuten daar te zijn?
Vrouw: Nee, nee…
Man: Zal ik je dan even brengen?
Vrouw: Ja, heel fijn als je dat zou willen doen.
Vrouw tegen jarige: Schatje, hou je he…
Jarige: O wat leuk bloemen.
Man: Nee, nee, nee, je hebt toch geen vaas om die bloemen in te zetten.
Gasten: Hoi. (gasten gaan weg)
Jarige: Nou, proficiat. Leuk hoor 30 worden. (bel gaat er staan pakketjes voor de deur) Heeft toch nog iemand aan me gedacht. (kijkt naar pakketjes) Nou leuk. Een pakketje met vooroordelen. Ja… een pakketje schaamte, dan kan er nog wel bij. Och, en een pakketje met schuldgevoelens. Nou, leuk hoor. Proficiat 30 jaar.